Kościół rzymskokatolicki pw. Świętej Rodziny jest jednocześnie siedzibą parafii pod tym samym wezwaniem i mieści się przy ul. Świętej Rodziny #1. W parafii działa dorosły chór parafialny, schola dziecięca, grupa teatralna, Ruch Światło-Życie, dwie grupy młodzieżowe, Ruch Rodzin Nazaretańskich i parafialna grupa Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej [7].

W kościele znajdują się relikwie m.in. św. Rity (od 28 września 2018 roku), św. Faustyny (od 6 grudnia 2015 roku), św. Jana Pawła II [8] oraz św. Joanny Beretty Molli (od 26 listopada 2006 roku) [3].

Świątynię zaprojektował architekt Józef Bartos, a konstruktorem był Bogdan Ciok. Nad całością prac czuwał inż. Kazimierz Górski [1]. Schody wejściowe do kościoła zostały wykonane z granitowych bloków kamiennych ze Strzegomia. Balustrady na schodach są ze stali kwasoodpornej [3]. Na wieży przedniej ściany kościoła znajduje się sygnaturka ze stali nierdzewnej, którą wykonał Waldemar Kołacz. Sygnaturka waży 100 kg i pochodzi z pracowni Felczyńskiego z Gliwic [4].

Posadzka świątyni jest z granitu. Główną ścianę ołtarzową w prezbiterium wyłożono trawertynem z Włoch [3]. Na ciemnym pasie trawertynu jest zawieszony krzyż papieski, który wykonali pracownicy Pracowni Ślusarstwa Artystycznego Arkadia w Tarnowie [6]. W głównym ołtarzu znajduje się rzeźba św. Rodziny [4]. Tabernakulum po bokach ma tablice z tekstem z Ewangelii według Świętego Jana z Prologu o Słowie „ Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.” [6]. Krzyż i rzeźba są autorstwa Janusza Sobczyka, podobnie jak [4] wykonane z białego marmuru: przywieziony z Werony ołtarz o wymiarach 240x175x80 cm, mensa o wymiarach 260x100x14 cm, chrzcielnica o wymiarach 100x100 (z dodaną później pokrywą z brązu, symbolizującą chrzest Pana Jezusa w Jordanie) i ambonka o wymiarach 126x70x47 cm [3].

W kościele znajdują się obrazy Matki Bożej Częstochowskiej (od 2014 roku), obraz Św. Antoniego (od 2010 roku, oba wiszą w bocznej nawie), obraz Pana Jezusa Miłosiernego (od 2014 roku) i obraz Św. Faustyny (oba wiszą w nawie chrzcielnej) [5].

Przed świątynią znajduje się krzyż misyjny wykonany przez zakład stolarski Małgorzaty i Dariusza Lewickich z Bodzanowa. Ma 12.5 metra wysokości i waży 2.5 tony. Wykonano go z drewna dębowego z konstrukcją stalową wewnątrz. Konstrukcję i wzmocnienia wykonano według projektu inż. Kazimierza Górskiego [3].

Dzwonnica

W 2003 roku ustawiono na stalowej konstrukcji, wykonanej przez właściciela firmy Elektra dzwon noszący imię Krzysztof, ufundowany przez parafianina Krzysztofa Jaszczyńskiego [2].

Jesienią 2012 roku rozpoczęto budowę wieży dzwonnicy w miejscu tymczasowej konstrukcji. Cegły do budowy pochodziły z Trześni [4]. Budowę dzwonnicy zakończono w grudniu 2013 roku, a wiosną 2014 roku zamontowano schody. 10 lipca 2015 roku wmurowano kamień węgielny [5].

3 grudnia 2013 roku został poświęcony krzyż wykonany ze stali nierdzewnej, który umieszczono na wieży dzwonnicy, wykonany przez Waldemara Kołacza [5].

W 2014 roku do parafii trafiły dwa dzwony z ludwisarni Taciszów: 260-kilogramowy dzwon Św. Rodziny z wizerunkiem Św. Rodziny i napisem „Św. Rodzino Doskonały Wzorze wszelkich cnót wspomagaj nas”. Po drugiej stronie dzwonu widnieje napis „Bogu na chwalę, ludziom ku radości, sobie ku zbawieniu”. Drugi dzwon Św. Jan Paweł II ma wagę 800 kg. Wszystkie trzy dzwony zamontowano 15 października 2014 roku [5].

12 czerwca 2015 roku na dzwonnicy zamontowano dwa zegary [5].

Witraże

Trzy pierwsze witraże, przedstawiające misję zbawczą Jezusa, umieszczono w bocznej lewej nawie 17 grudnia 2007 roku. Pierwszy witraż ufundowany przez rodzinę Karkucińskich przedstawia spotkanie Jezusa z Maryją. Jezus w tkanej szacie dźwiga krzyż stąpając po liściach palmowych. Na brzegach witraży widać ciernie, symbolizujące cierpienie. Z góry na Jezusa z kielicha wylewa się gorycz męki. Na twarzy Matki widać zatroskanie, lęk i ból. Drugi witraż ufundowała rodzina Boczkowskich. Przedstawia ukrzyżowanie Jezusa. Wokół cierni stoi krzyż z napisem INRI. Pod krzyżem stoi Maryja z Janem. Słowa płynące z ust Chrystusa ukrzyżowanego "Oto Matka Twoja i oto syn Twój" symbolizują fundament rodziny. Na twarzy Maryi również widać cierpienie. Z drugiej strony stoją oprawcy Pana Jezusa, którzy przebili bok, a z boku do kielicha spływa krew. Leżą też kości, które rzucili o szatę. Trzeci witraż, którego fundatorami były dzieci pierwszokomunijne, przedstawia Pietę. Matka trzyma na kolanach swojego syna, u stóp którego leży przewrócony kielich [3].

26 lutego 2008 roku zamontowano kolejne dwa witraże, jeden w bocznej lewej nawie i drugi w prezbiterium. Witraż w nawie bocznej przedstawia ostatnią wieczerzę. Fundatorem była Krystyna Nyc z rodziną. Z kolei fundatorem witraża w prezbiterium był ks. Wiesław Szewczyk [3].

W czerwcu i lipcu 2011 roku zamontowano witraże w prawej nawie, przedstawiające historię zbawienia. Pierwszy witraż, którego fundatorami były dzieci pierwszokomunijne, przedstawia zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie. Drugi witraż przedstawia Narodzenie Pana Jezusa (ufundowany przez p. Dziedzic). Kolejne dwa witraże to Chrzest Jezusa w Jordanie i Kazanie na górze (przedstawiający osiem błogosławieństw i rozmnożenie chleba). Witraże wykonano w pracowni ARS Autiqua Państwa [4].

Kolejne trzy witraże pojawiły się w 2017 roku. Były to: witraż przedstawiający Jana Pawła II (fundatorką była p. Zofia Kilen), Maksymiliana Marię Kolbe (ufundowały go dzieci pierwszokomunijne) oraz Jerzego Popiełuszkę (fundatorem była rodzina Więcław) [6]. Czwarty witraż z serii wielkich Polaków, przedstawiający Kardynała Stefana Wyszyńskiego, zamontowano w lutym 2018 roku [6].

Wszystkie witraże wykonano w pracowni ARS Autiqua Bogusławy i Janusza Sobczyków [3].

Przed budową kościoła były tu pola uprawne.

W 1992 roku władze kościelne podjęły decyzję o budowie kościoła na powstającym od 1989 roku osiedlu Chrobry. Pomysłodawcą był ks. Prałat Kazimierz Szklarczyk [1]. 19 kwietnia 1993 roku została kupiona działka o powierzchni 0.8 ha przy ul. Zapustnej 43. Do zajęcia się budową wyznaczono ks. Wiesława Szewczyka. Projekt świątyni zatwierdzono rok później [1]. Kiedy ks. Szewczyk rozpoczął organizowanie parafii, w okolicy stał tylko jeden blok mieszkalny [7]. Kościół był oddalony od zabudowań. W kolejnych latach w deszczowe dni trzysta rodzin idąc do świątyni brnęło w błocie w gumiakach [9]. 15 października 1993 roku nastąpiło uroczyste poświęcenie placu i krzyża [10].

W 1994 roku wykonano budowę kaplicy [1]. Rolę plebanii pełniły znajdujące się w niej pomieszczenia mieszkalne [10]. Kaplicę poświęcił kard. Józef Glemp [7] w pasterkę 1994 roku [1], kiedy wydał również dekret erekcyjny nowej parafii pw. Świętej Rodziny [7] wydzielonej z części parafii św. Józefa w Ursusie i św. Teresy od Dzieciątka Jezus we Włochach [10].

W czerwcu 1996 roku dokonano pierwszych wykopów pod fundamenty kościoła, a 31 sierpnia 1996 roku kamień węgielny poświęcił kard. Józef Glemp [1]. Kościół budowano systemem gospodarczym. Proboszcz sam jeździł ciężarówką do Trzaśni koło Sandomierza po cegły czy do Wierzbicy po cement [9].

Wykonano montaż stalowego szkieletu świątyni, którego części przyjechały z likwidowanych hal Zakładów Mechanicznych Ursus [9]. W 1998 roku zakończono budowę zewnętrznych ścian kościoła i pokryto go dachem, a fasada została zwieńczona krzyżem [1]. Budowę zakończono w 1999 roku. Od tego czasu w kościele odprawiane są wszystkie nabożeństwa [7].

W grudniu 2001 roku został poświęcony budynek plebanii [2].

W kolejnych latach prowadzono prace we wnętrzu kościoła, m.in. oszklono, zainstalowano ogrzewanie podłogowe, ułożono dębową boazerię na suficie, terakotę na chórze i w salkach za chórem, otynkowano schody na chór [2].

We wrześniu 2005 roku przed świątynią postawiono krzyż misyjny oraz zbudowano schody wejściowe. W 2006 roku wykonano i poświęcono świetlicę dla dzieci, którą prowadzi Przymierze Rodzin. W 2008 roku sprowadzono z Werony wyposażenie świątyni, a w kwietniu 2009 roku wykonano pokrywę chrzcielnicy. W 2010 roku obłożono prezbiterium trawertynem, został przeprowadzony remont plebanii [3], zamontowano oświetlenie sterowane przez komputer i wyświetlacz ledowy. W 2011 roku wykonano przyłącze gazowe do plebanii, rozpoczęto tynkowanie kościoła, wymieniono okna w zakrystii, w salkach na górze i na dole oraz drzwi na dębowe (do dolnych salek). Jesienią zamontowano latarnie wzdłuż kościoła [4].

W grudniu 2011 roku powstała rzeźba św. Rodziny, w sierpniu 2012 roku umocowano sygnaturkę na wieży [4], w październiku 2013 roku wykonano portal z granitu przy głównych drzwiach wejściowych [5]. 24 marca 2016 roku przywieziono i zamontowano nowe tabernakulum. Z kolei z okazji Światowych Dni Młodzieży w 2016 roku przy dzwonnicy zasadzono pamiątkowe drzewo, tulipanowca [6].

W 2017 roku zmieniono adres z ul. Zapustnej 43, na ul. Świętej Rodziny 1 [6].

17 marca 2017 roku wykonano rozbiórkę kaplicy. Na jej miejscu powstał parking [6].

Od początku 2018 roku rozpoczęto wykładanie bocznych kaplic trawertynem z Włoch. Prace kamieniarskie zakończono 16 lutego 2018 roku. 12 września 2019 roku zawieszono krzyż papieski w tabernakulum. 24 września 2019 roku sprowadzono z Werony zacheuszki (projektu Janusza Sobczyka), a 29 września 2019 roku kard. Kazimierz Nycz dokonał konsekracji [6]. 18 lipca 2020 rozpoczęto prace przy tworzeniu kaplicy adoracji [11].